نشستی با یک نابغه :)

یلی‌ها دوست دارند به قطاری که در حال حرکت است، سنگ بزنند و کسی دوست ندارد به قطار ایستاده در ایستگاه سنگ بزند. اگر ایمان دارید راهی که می‌روید رضایت خدا و خلق را به همراه دارد باید بدون فکر به حرف و گاهی حسادت‌های اطرافیان در آن مسیر حرکت کنید؛ این سنگ‌ها همیشه هست. نباید از ظاهر و قیافه کسی درباره اعمالش قضاوت کرد باید خوشحال شویم که کسی از ما جلوتر است اما نمی‌دانم چرا گاهی این مسائل نادیده گرفته می‌شود… مثال زنده این جملات جریان رتبه اول کنکور سراسری در رشته تجربی است.

وقتی نتایج کنکور سراسری 88 اعلام شد، شاید کمتر کسی فکر می‌کرد نفر اول گروه‌های تجربی و زبان‌های خارجی و چهل و چهارم رشته هنر؛ دیپلمه‌ای ریاضی باشد که به امید خدمت به مردم محروم منطقه خود می‌خواهد پزشک شود. رستگار رحمانی فرزند خانواده‌ای 10 نفره است که پدرش کارگر ساختمان و مادرش خانه‌دار است.

رتبه یک تجربی سال 88، اهل محله بهداری از شهر مرزی جوانرود با جمعیتی بالغ بر 50 هزار نفر است؛ از جایی که مهم‌ترین امکاناتش پارک تفریحی تجهیز نشده‌ای است که سینما، تئاتر، کافی شاپ، رستوران و… ندارد. نخبه جوان ما دوران متوسطه خود را در محله قرگه در دبیرستان معراج جوانرود سپری کرد و پس از آن در پیش‌دانشگاهی ادیب جوانرود واقع در محله هلانیه ادامه تحصیل داد. او پس از پایان خدمت سربازی با چهار ماه فرصت مطالعه موفق شد با شرکت در کنکور سراسری سال 1388 رتبه اول کشوری را در دو گروه آزمایشی علوم تجربی و زبان‌های خارجی از آن خود کند. دلایل تحصیل و درد دل‌های این جوان کرمانشاهی که توانسته است خیل عظیم حریفان را در میدان رقابت کنار بزند و عنوان قهرمان ماراتن کنکور را با تحمل سختی‌ها و مشقات بسیاری به دست آورد؛ شنیدنی است… زمانی که داستان زندگی او را می‌شنوید، انگار که یک فیلم هندی دیده‌اید، به خصوص زمانی که می‌گوید: در یک انباری 2 در 3 متری درس می‌خواندم.

شما که دیپلم ریاضی هستید چرا برای کنکور، رشته تجربی را انتخاب کردید؟

رستگار: رشته‌های مهندسی متقاضی زیادی دارند اما پس از فارغ‌التحصیلی بازارکار تضمین شده‌ای در انتظار این رشته‌ها نیست. من ترجیح می‌دادم که در رشته‌ای تحصیل کنم که پس از فارغ‌التحصیلی شغل تضمین شده‌ای داشته باشد.

حالا چه رشته‌ای و چه دانشگاهی را انتخاب کردید؟

رستگار: رشته پزشکی دانشگاه تهران، زیرا به امید خدمت به مردم محروم منطقه خود می‌خواهم پزشک شوم. شهر ما از خدمات تخصصی و پیشرفته پزشکی محروم است. بیشتر مردم برای کارهای تخصصی پزشکی باید به کرمانشاه بروند. می‌خواهم پزشکی که خواندم، برگردم و به مردم شهرم خدمت کنم.

رتبه یک بودن برایتان مهم بود؟ برای انتخاب این رشته که مهم نبود حتما اول باشید؟

رستگار: برای انتخاب رشته که نه، تفاوتی نمی‌کرد متنها باید رتبه زیر صد می‌گرفتم، اما دلیل اصلی من برای کسب این رتبه شادی پدر و مادرم بودند.

پس برای کسب رتبه درس می‌خواندید؟

رستگار: بله؛ من کسب رتبه تک‌رقمی (حداقل در سطح منطقه خودمان) را به عنوان هدف خودم قرار داده بودم و از آنجا که می‌دانستم کار سختی را پیش‌رو دارم با برنامه‌ریزی و بررسی نقاط ضعف و قوت خود برنامه مطالعاتی خود را ادامه دادم.

کسب رتبه برتر ویژگی خاصی می‌خواهد؟

رستگار: متاسفانه ذهنیت اکثر افراد جامعه این است؛ البته خودم هم قبلا همین فکر را می‌کردم اما حالا متوجه شدم قبولی در هر کاری فقط با توکل به خدا و پشتکار فرد امکان‌پذیر است. کسب رتبه برتر کنکور به شرایط و امکانات خاصی نیاز ندارد، بلکه پشتکار و تلاش فرد را می‌طلبد.

خانواده چقدر در کسب این موفقیت شما نقش داشت؟

رستگار: حمایت و پشتیبانی خانواده و معلمانم با وجود امکانات بسیار کم، عامل مهمی در به دست آوردن این موفقیت بود. خانواده به خاطر من سختی‌های زیادی را تحمل کردند معلمان شهرستان جوانرود نیز با وجود کمبود وقت و امکانات، تلاش‌های فراوانی بدون هیچ چشمداشتی، نه تنها برای من بلکه برای دانش‌آموزان این شهرستان انجام داده و می‌دهند.

کمی درباره نحوه و روش درس خواندنتان برای ما بگویید؟

رستگار: از اول بهمن سال گذشته؛ روزی هفت تا هشت ساعت مطالعه داشتم. بعد از ایام عید این میزان مطالعه به روزی هشت تا 10 ساعت رسید و در آستانه کنکور نیز روزی 12 تا 13 ساعت مطالعه داشتم. اساس کار را بر سه دوره مطالعه دروس پیش‌دانشگاهی و سال دوم دبیرستان در مرحله اول، دروس پیش‌دانشگاهی و سال سوم دبیرستان در مرحله دوم و جمع‌بندی قرار دادم.

بیشتر کجا درس می‌خواندید؟

رستگار: خانواده من یک خانواده پرجمعیت است و با خواهران و برادرانم زندگی می‌کنم. پدرم کارگر و مادرم خانه‌دار است و بچه‌های دیگر هم یا در حال تحصیل در مدرسه یا در دانشگاه هستند. برای اینکه جایی داشته باشم که دور از سر و صدا درس بخوانم می‌رفتم انباری؛ یک اتاق کوچک 2 در 3.

از کتاب‌های آموزشی خاصی برای کنکور استفاده کردید؟

رستگار: تنها از تست آزمون‌های سال گذشته، برخی کتاب‌های تست‌زنی معتبر همراه با برنامه‌ریزی و تکرار و مرور دروس استفاده کردم و همه اینها را رمز موفقیت خود می‌دانم.

کلاس یا آزمون آزمایشی چطور؟

رستگار: کلاس کنکوری وجود نداشت که بروم اما در آزمون‌های آزمایشی که هر دو هفته یک بار برگزار می‌شد؛ شرکت می‌کردم و در همان آزمون‌ها نمرات خوبی به دست می‌آوردم. هدفم کسب رتبه اول تا دهم بود. در هیچ کلاس کنکوری ثبت‌نام نکردم و با توجه به کمبود امکانات در محل زندگی‌مان رقابت با داوطلبانی که حداکثر امکانات در مراکز استان‌ها را داشتند؛ سخت بود.

چرا در میان انبوه کلاس‌های خصوصی، معلم خصوصی، دوپینگ علمی و… در شهرهای بزرگ، یک دیپلم ریاضی از یک شهر کوچک، رتبه اول کنکور را به دست می‌آورد؟

رستگار: انگیزه و تلاش. این دو عامل رمز موفقیت دانش‌آموزان شهرهای کوچک است. آنها این انگیزه را دارند که به موفقیت برسند و با وجود کمبود یا حتی نبود امکانات مناسب آموزشی و کمک آموزشی می‌توانند به سطحی برسند که قابل توجه است.

مشوق اصلی شما برای شرکت در کنکور چه کسی بود؟

رستگار: با اینکه پدر و مادرم شناخت کمی نسبت به مسائل کنکور، سهمیه‌ها، مناطق و این جور موضوعات دارند اما پس از هر آزمون آزمایشی پیگیر بودند و همواره مشوقم بودند.

به نظر شما سوالات کنکور امسال چطور بود؟

رستگار: سطح سوالات کنکور امسال خوب بود اما به نظر من سوالات عمومی وقت گیر بود.

راستی چرا زبان؟

رستگار: از اول به زبان انگلیسی و کتاب‌های مکالمه علاقه‌مند شدم، اما پس از آن در کلاس زبان شرکت کردم و این موضوع را به صورت جدی پیگیری کردم.

فکر می‌کردید در رشته زبان‌های خارجی هم رتبه اول را کسب کنید؟

رستگار: فکر می‌کردم در رشته علوم تجربی رتبه‌ام تک‌رقمی شود، اما تصور نمی‌کردم رتبه اول را کسب کنم اما در رشته زبان اصلا فکر نمی‌کردم. مطمئن نبودم در این گروه اول شوم اما حدس می‌زدم که رتبه تک‌رقمی منطقه خودمان را به دست آورم.

قضیه شک سازمان سنجش و این آزمون دوباره چه بود؟

رستگار: این برای خود من هم جای سوال داشت و دارد. به من چیزی در این باره نگفتند، فقط گفتند که ضرورت دارد قبل از اعلام نتایج نهایی در این آزمون دوباره شرکت کنید. به اعتقاد من این موضوع تنها یک معنی دارد و آن هم این است نتیجه‌ای که به‌دست آمده از راه دیگری به دست آمده و مربوط به من نیست.

شما هم در این آزمون دوباره شرکت کردید؛ چرا؟

رستگار: اگر شرکت نمی‌کردم نتایجم حذف می‌شد، اما من شرکت کردم گویا نتایج این آزمون دوباره از آزمون سراسری بهتر شد و حتی درس‌هایی که صددرصد نزده بودم را این بار صد زدم.

باز هم برای ما سوال است؛ چرا آزمون دوباره چون بچه شهرستانی بودید؟

رستگار: برای من هم همین طور؛ بر فرض اینکه نتیجه از آن من نبود اما خودشان قضاوت کنند چطور بدون مطالعه درست می‌توان در دو رشته رتبه اول را کسب کرد شاید در یکی از این دو رشته با آن مسائلی که آنها فکر می‌کردند به این نتیجه رسیدم اما رشته دیگر چی یا آن رشته‌ای که در آن رتبه دورقمی را کسب کردم؛ چی؟! همه می‌دانند از مراحل طرح سوالات کنکور تا چاپ و توزیع آنها قرنطینه شدیدی وجود دارد پس امکان لو رفتن سوالات منتفی است. من هرچه فکر می‌کنم دلیل منطقی برای امتحان دوباره نمی‌بینم البته باز هم مشکلی نیست اما باید این را بدانیم که بعد از یک ماه و نیم از کنکور دیگر داوطلب آن آمادگی زمان امتحان را ندارد.

قبل از سال 88 هم در کنکور شرکت کرده بودید؟

رستگار: اینکه در سال‌های 82 تا 85 اقدام به شرکت در کنکور نکردم دلیلش برای خودم محفوظ بماند اما در سال 85 به دلیل اعزام به خدمت سربازی نتوانستم به دانشگاه راه یابم در حقیقت در آن سال برای اولین بار در کنکور شرکت کردم و آن زمان در رشته خودم یعنی ریاضی امتحان دادم و رتبه 30 کشور و دوم منطقه و سوم زبان‌های خارجی را کسب کردم اما به دلایل مشکلات شخصی (ترجیح می‌دهم درباره‌اش حرف نزنم) نتوانستم به موقع ثبت‌نام کنم و زمانی که برای ثبت‌نام مراجعه کردم سنم از حد نصابی که برای معافیت تحصیلی لازم است فراتر رفته بود و باید به خدمت سربازی می‌رفتم. بعد از اتمام خدمت سربازی یعنی بهمن سال 87 بود که این بار برای کنکور تجربی شروع به درس خواندن کردم.

دوست نداشتی به جای درس و دانشگاه کمک حال پدرت شوی؟

رستگار: شاید خودم هم دلم می‌خواست این کار را بکنم، در یک مقطعی مخصوصا بعد از سربازی فکر کردم درس را کنار بگذارم مخصوصا که خب دو سال از درس و کتاب دور شده بودم، اما باور نمی‌کنید پدرم خودش این اجازه را به من نمی‌داد و می‌گفت: من حداقل امکانات را برایت فراهم می‌کنم تا درس بخوانی.

هدفتان در زندگی چیست؟

رستگار: مهم‌ترین هدف من، خدمت به مردم به خصوص مردم شهرستان جوانرود است قطعا با حمایت دولتمردان و مسئولان می‌توانم به هدف بزرگم یعنی خدمت به میهن برسم.

برای آینده چه فکر و تصمیمی دارید؟

رستگار: با رشته‌ای که انتخاب کردم زمینه‌ای برایم فراهم شده که شرایطم را بهتر از گذشته کرده است، می‌خواهم در رشته‌ای که وارد می‌شوم مثمرثمر باشم و کارهایی دور از کلیشه انجام دهم و در نهایت پدر و مادرم را خوشحال ببینم.

چطور مسئولان باید از نخبگان حمایت کنند؟

رستگار: حمایت و پشتیبانی مسئولان از نخبگان و بهترین‌های کنکور باعث دلگرمی و نقطه قوتی برای تلاش بیشتر آنهاست. این روند در ایجاد انگیزه برای حضور و تلاش بیشتر نخبگان در جامعه حائز اهمیت است، چراکه این افراد با طیب‌خاطر به فعالیت و ادامه تحصیل می‌پردازند و بهتر می‌توانند در شکوفایی جامعه موثر باشند.

با حذف کنکور موافق هستید؟

رستگار: نه، اصلا؛ به نظر من کنکور بهترین معیار برای ارزیابی داوطلبان است و با حذف آن دیگر معیاری برای سنجش دانش داوطلبان نداریم اگر قرار به حذف باشد به نظرم باید برای کنکور جایگزین مناسب پیدا کنند؛ یک آزمون مناسب.

چه توصیه‌ای به داوطلبان سال آینده کنکور دارید؟

رستگار: به داوطلبان سال آینده کنکور توصیه می‌کنم کتاب‌های درسی خود را به دقت مطالعه کنند و در کنکورهای آزمایشی نیز شرکت کنند. در ایران چند سال است که کنکور، کتاب‌محور است و اگر دانش‌آموز تمام تلاش خود را بر روی کتاب متمرکز کند موفقیت بیشتری به دست می‌آورد.

و حرف پایانی؟

رستگار: کنکور تنها راه موفقیت در زندگی نیست، اما ارزشش را دارد افرادی که یک‌بار در آن موفق نشده‌اند یک سال دیگر وقتشان را صرف کنکور کنند و پس از آن اگر موفقیتی در این زمینه به دست نیاوردند سراغ سایر توانمندی‌های خودشان بروند.

گروه مشاوره و برنامه ریزی کژوان